Boem, Rade Šerbedžija

od **pesma** Sre Okt 16, 2013 8:24 pm

Rade Šerbedžija je rođen 27. jula 1946. godine u mestu Bunić kod Korenice, u Hrvatskoj. Diplomirao je 1969. godine na Akademiji za pozorište, film i televiziju u Zagrebu, nakon čega je ubrzo angažovan u zagrebačkom Dramskom teatru Gavella. Posle toga naizmenično je rado kao slobodni umetnik, s angažmanom u HNK Zagreb i Gavelli. Od tada sve češće nastupa u glavnim filmskim ulogama koje su mu, osim popularnosti, donele i ulazak u krug najrespektabilnijih jugoslovenskih glumaca. Početkom devedesetih otišao je u London, a zatim u Sjedinjene Američke Države i od tada postepeno gradi holivudsku karijeru koju, kako kaže, nije priželjkivao iako je uspešno gradi.

Boem i baraba, kako sam za sebe kaže za sebe, ostavio je neizbrisiv trag u kinematografiji ovih naših prostora. Veliki umetnik, glumac koji dobro govori stihove, pesnik koji ume da glumi, veliki čovek, rekla bih ja. Ovo je tema o njemu.

od **pesma** Sre Okt 16, 2013 8:27 pm

''Ja baš nešto i ne vjerujem da ću prestati biti svuda stranac. Jer kad se jednom postane stranac u svijetu, onda to nije samo situacija čovjeka koji je, recimo, apatrid, nego to postaje jedno stanje u koje se čovjek zaljubi. I koje ti je lagodno. Meni je rekao Danijel Dragojević, baš taj genijalni hrvatski pjesnik koji mi je i prijatelj: “Što ja vama zavidim, vi ste uspjeli ono o čemu ja stalno sanjam, da postanem stranac u vlastitom narodu!“ Naravno, to treba drukčije shvatiti. Ali recimo posebno, baš strašno volim, ono što reče Tesla, i svoje korijene, ono po čemu jesam i genetski, moj srpski rod i moju hrvatsku domovinu u kojoj sam rođen. To je nešto posebno. To čovek ne voli smišljeno, nego kao životinja, to jednostavno - to si ti. Ali opet, evo da makar za trenutak zaboravimo sve ono zbog čega sam otišao, ali kad odeš van u svijet i kad neko vrijeme duže živiš u svijetu, ti kasnije počinješ voljeti taj stil života, sve te njihove različitosti, nekad sasvim, a nekad samo malo drukčiju od našeg načina života i mentaliteta. Počinješ se zaljubljivati u nešto drugo. Tako mi recimo, evo sada, fali Los Anđelos. Volim tu klimu, volim taj zrak u kojem nema nimalo vlage, volim to vječno proljeće tamo, volim neke divne restorane u Santa Moniki i na Beverli Hilsu. Volim tu svoju poziciju u holivudskom studiju kad na snimanju nekog velikog filma sedim sa ljudima kao što su Tom Kruz, Šarliz Teron, Anđelina Džoli, Anet Bening i Voren Biti... ljudi sa kojima sam radio i družio se i sa kojima se i dalje družim i radim. ''

od **pesma** Sre Okt 16, 2013 8:41 pm

"MLADIMA NE TREBA NIŠTA OBJAŠNJAVATI. JER SVAKO OBJAŠNJENJE JE ZAPRAVO KRIVO. ODNOSNO, U SVIM TIM OBJAŠNJENJIMA KOJA ONI DANAS SLUŠAJU – A ČUJU OBJAŠNJENJA SA SRPSKE STRANE, OBJAŠNJENJA SA HRVATSKE STRANE, IZ BOSNE, SA KOSOVA – SVAKO IMA SVOJU ISTINU. ČUĆE TAJ MLADI SVIJET OBJAŠNJENJE I OD NAS DEFETISTA, NAS DISIDENATA, MIROTVORACA I OPET JE TO JEDNA OD ISTINA. SVOJU ISTINU MLADI ĆE VEĆ PRONAĆI SAMI, KROZ ŽIVOT, MUZIKU, KNJIŽEVNOST I KROZ SEKS"

od **pesma** Sre Okt 16, 2013 9:05 pm

Snimio kontraverzan film A. Joli '' U zemlji krvi i meda'', kaže da je morao da snimi taj film sa Jolijevom jer mu je bilo dosta mržnje. Mnogi uopšte nisu razumeli o čemu se tu radi, od jednog filma traže da pokaže obe strane u ratu, kao da se fokus jedne filmske priče može raširiti na ceo rat u BIH, kao da je Šerbedžija stao na nečiju stranu snimanjem ovog filma koji govori o nemogućoj ljubavi u takvom groznom vremenu kao što je gradjanski rat. Slično je prošla i naša veika glumica Mirjana Karanović kada je snimila jedan film...

Andjelina nije Kusturica, to je kraj, na temu politika a vezano za ovu filmsku priču, ovde se govori o filmu koji ne može da se posmatra kao istorijski dokument.